Ons word daagliks gebombardeer deur keuses wat ons moet maak. En ons is so aanmekaar gesit om antwoorde en oplossings vir alles te soek. Ek het in 'n huis grootgeword waar my ma 'n wiskunde onderwyser was. Ek het baie in my lewe geskop teen die manier hoe sy na die lewe kyk en die lewe en sy probleme analiseer, want ek het vir lank gedink ek dink weet beter.
Jy sien, in wiskunde is daar sekere dinge wat reg oor mekaar staan. Maal end eel byvoorbeeld en dan kry jy nog optel en aftrek wat aan mekaar verbind is. Indien ek 7 met 3 maal dan is die antwoord waarop ek uitkom 21. Nou ons almal weet dit is korrek, want ons het op skool geleer om ons antwoorde te toets, en sodoende 21 te deel met 7 om weer by 3 uit te kom.
Soms maak ons die lewe gekompliseerd om antwoorde te soek. Eerstens het ons baie ondervinding van die pyn van my keuses en soms agtergekom dat my antwoorde verkeerd was. Soms kyk jy so na jou lewe en sien dat soveel van jou antwoorde verkeerd was. Dit is asof daar net met rooi pen orals op die papier gekrap is, dat jy amper nie eers jou werk kan sien nie. Dan gee mense op om te probeer verstaan waarmee hulle lewens besig is.
My lewe het ook rooi verkeerde merkies op, ek is die laaste mens wat volmaak is, maar my ma het my deur haar wiskunde brein geleer, maar ek het dit nie altyd toegepas nie. Ek het altyd met haar gespot dat sy teruggaan na Adam en Eva in haar hulp, maar sy het 'n grondslag gele wat ek nooit geweet het in my lewe soveel gaan beteken nie. Die waarde daarvan om jou antwoorde te toets. Die wereld is vol dinge wat gebeur elke dag met ons, werk, verhoudinge, kinders, ouers, vriende ens. En ons het elkeen 'n persoonlikheid met ervarings en geskiedenis van wat met ons gebeur het. En ons het elkeen patrone van optrede wat ons herhaal en idees wat in ons koppe vassit.
Die vraag is dan nou, hoekom dinge nie vir ons uitwerk nie? Hoekom voel dit dat alles soms net verkeerd loop en dat my lewe nooit gaan omdraai nie. En die antwoord op al hierdie dinge is om soos 'n wiskundige te dink en jou antwoorde, persepsies, optrede en patrone te toets.
In wiskunde is daar 2 redes hoekom ons nie by die antwoorde uitkom nie, die eerste is die stappe wat ek gevolg het was verkeerd, of my berekening was verkeerd. Die stappe is amper die belangrikste, want jy kan amper al die antwoorde verkeerd bereken, maar die regte stappe gevolg het en tog genoeg punt insamel om die toets deur te kom. Dit is wat my ma my geleer het, en ek nou op hierdie ouderdom eers besef.
Daar is 'n sistematiese manier om dinge te doen in wiskunde, en jou eerste toets van jou som gaan nie oor die antwoord nie, maar in die manier of die rede van hoekom jy sekere stappe geneem het. Soms begin jy die berekening totaal verkeerd of hoor jy die vraag verkeerd en neem jy stappe op 'n sekere manier. Ander kere is jy so gierig om by die antwoord uit te kom dat jy nie die stappe neem wat jy moet nie. Ander kere is ons arrogant om te dink dat ons spesiaal is, en daardie stappe is nie vir ons nie. Soms is jy net jy, en jy dink dat jou manier anders is, beter is en reg is. Hoekom is jou antwoord dan verkeerd? En in wiskunde, net soos in die lewe moet 'n mens baie versigtig wees om nie arrogant te wees nie. My kinders kom almal by die huis na wiskunde toetse en se dit het fantasties gegaan, en wanneer die punte kom dan is dit soms nie so fantasties nie.
Die tweede toets, saam met die stappe is om jou berekening te toets. Soos in die voorbeeld hier bo, 7 maal 3 is 21. Ok, dit lyk na die regte antwoord, maar toets dit deur dit om te draai en die 21 met 3 te deel. Soms in die lewe is ons SO seker van ons saak en ons antwoord, en om dan net vir 'n oomblik agteroor te sit en rustig die ander opsie ook te oorweeg kan 'n mens baie rooi lyne deur jou lewe spaar.
Soms werk die lewe nie vir ons uit nie en voel ons die antwoorde is verkeerd, en die rol van die rooi pen op 'n vraestel is sodat jy moet gaan kyk wat die werklike oorsaak is en daaraan gaan werk sodat jy nie weer dieselfde foute maak nie. As my ma so met die kinders sit na hulle 'n vraestel teruggekry het, dan se hulle "O Ja, nou sien ek, ek het gedink". Hulle hou niks daarvan om so deur 'n vraestel wat verby is te werk nie, want hulle ouma begin dan oor en oor die foute vir hulle verduidelik en uit te wys.
Ons as mense hou ook nie daaarvan nie, want ons wil nie graag verkeerd wees en op ons foute gewys word nie. En ons wil met die juffrou en almal om ons stry dat die antwoord 22 is, maar ons is nie bereid genoeg om op te staan en te erken dat my antwoord dalk verkeerd was nie. Maar dit is belangrik om sekere dinge in jouself en van jouself te erken, sodat jy kan probeer om nie in die groewe van jou denke vas te bly en aanhoudend dieselfde verkeerde antwoord by uit te kom nie. Sommige mense doen dieselfde ding oor en oor, en die antwoorde bly teen hulle tel. Gaan terug na die stappe toe wat jou daar gebring het en gaan daag jou berekeninge uit.
No comments:
Post a Comment