Alles is balans

Vanoggend staan ek op en skielik word ek herinner aan die woorde van die 1983 song van Depeche Mode, "Get the balance right".

There's more besides joyrides
Little house in the countryside
Understand, learn to demand,
Compromise, sometimes lie
Get the Balance right, get the balance right
Be responsible, respectable,
Stable but gullible
Concerned and caring, help the helpless
But always remain ultimately selfish
Get the balance right, get the balance right
You think you've got a hold of it all
You haven't got a hold at all
When you reach the top, get ready to drop
Prepare yourself for the fall, you're gonna fall
It's almost predictable
Don't take this way, don't take that way
Straight down the middle until next Thursday
Push to the left, back to the right
Twist and turn 'til you've got it right
Get the balance right

Ek het so baie al gepraat van die werk van Dr. John DeMartini wat juis handel oor balans.  Sy uitgangspunt is dat alles in die heelal in balans funksioneer.  Wat veral interresant is, is hoe 'n mens dit in jou persoonlike en emosionele lewe kan toepas.  Eintlik wee tons dit instinktief, en ons probeer om dit te doen, maar dit moet tog 'n kognitiewe besluit wees.  Wanneer jy kognitief en bewustelik besig is met jou problem en uitdagings, word jou lewe werklik beter.  Bewussyn van jouself en jou gevoelens is dit begin van groei, sukses en geluk. 

Gister is my seun op die enkel raakgeslaan in die hokkie oefening, en eintlik gekrul van die pyn, want dit is net daar waar sy pads nie meer bykom nie. 

Ek het hom so bietjie samboksalf gesmeer, en die oomblik toe ek aanbeveel dat hy dalk moet hospitaal toe gaan vir plate, voel hy skielik beter.  Dit is wat balans doen, want dit help ons eintlik net om dinge in perspektief te stel.  As jy nou vanoggend deur die intensief by Little Company of Mary gaan stap en sien hou mense veg vir hulle lewens, gaan jou probleme skielik vir jou anders lyk. Vir sekere mense maak hierdie tipe van aksies nie sin nie, want dit verander nie jou probleem nie, en ja, ek erken dit.  Mense vra my baie keer hoe ek dit regkry om te midde van groot drama positief te kan bly.  Dit is natuurlik 'n baie moeilike vraag, maar kom ons probeer dit antwoord.

1.      Persoonlikheid

Ons verskil van mekaar, en daarom is daar 'n deel van jou wat jou oor die algemeen in 'n outomatiese modus plaas om dinge op 'n sekere manier te hanteer.  Hieraan kan ons bitter min doen, want dit is dalk in jou DNA ingeskryf oor hoe jy sekere situasies hanteer.  Dit beteken nie dat dit altyd maklik is om so positief te wees nie, dit is steeds 'n inspanning en vat baie werk, al lyk dit asof dit van self kom, kom dit eintlik net vir sekere mense makliker as vir ander.

2.       Uitkyk op die lewe

My uitkyk is dat alles wat gebeur, of ek dit nou as drama, hartseer, geluk of vrede sien, het 'n plek in my lewe.  Ek leer uit dit wat gebeur elke liewe dag, en ek SOEK na die rede vir alles.  Uit my blog sal jy sien dat ek baie dink oor dinge, en daarom het die neerskryf van my idees my uitsorteer en balanseer geword van my eie lewe.  In verhoudings is dit natuurlik baie stressvol om die persoon the wees wat altyd positief is, want ander sien dit nie altyd soos ek nie.  Ek glo ALTYD dat dinge sal uitwerk, en as dit nog nie uitgewerk het nie, dan sal dit.  Ek kyk deur die geskiedenis van mense wat groot hoogtes bereik het, en een ding wat jy baie van hulle sien, is dat hulle NOOIT hulle geloof verloor het in hulleself of die droom wat hulle het nie.  Dit was natuurlik vir hulle belangrik om 'n paar ompaaie te loop om sekere dinge eers te kon leer of doen, maar hulle het hulleself oorgegee aan die proses.

My ander uitkyk op die lewe is dat jy jou gedagtes kan programmeer om enige iets te doen.  Om jou persepsie teenoor 'n saak te verander, bring dit in jou bewussyn, en ek glo dat elkeen van ons die keuse het HOE ek gaan reageer op 'n situasie.  Elke probleem word vir my 'n proses waarin ek kan leer om in balans te leef en die balans te bring.  Ek verstaan dat die persoon wat nou vandag met my ongeskik is, deur hulle eie prosesse gaan.  Nie alles wat almal doen gaan oor MY nie, want ek is nie die sentrum van die Universe nie.  Ek verstaan ook dat wat ek sien hoe mense my hanteer, vir my 'n alarm laat afgaan het dat ek nog nie my balans gevind het in die situasie nie, en daarom moet ek aan myself werk, want alles is net 'n spieelbeeld van wat ek oor myself kan sien.

3.        Jy IS nie jou omstandighede nie

Ons word so maklik ingetrek by dinge rondom ons, dat ons vergeet dat my omstandighede my nie mag of kan definieer nie.  Ek kan baie voorbeelde opnoem van mense met gestremdhede wat op 'n verhoog staan en vir ons leer dat jy jouself definieer, en nie jou omstandighede nie.  Ek vind dit baie inssiggewend dat mense vir my vertel dat hulle gaan gelukkig wees wanneer hulle dit of dat gaan doen of kry.  Moet vir geen oomblik dink dat ek nie swaar in die lewe gehad het nie.  Ek het grootgeword met 'n pa wat 'n alkoholis was en dit kon my gebreek het, maar dit het nie.  Ek het huwelike gehad  wat nie uitgewerk het nie, maar het dit my gebreek, nee.  En so kan ek aanhou met voorbeelde uit my lewe.  Ek sal nie se dat ek 'n robot is nie, maar ek kan wel se dat ek bewustelik verstaan het wat aangaan om my, weereens in die wete dat ek in elke omstandigheid kan besluit hoe ek wil reageer en wil optree. 

Daar mag tye wees waar jy in trane wil uitbars, ongelukkig voel oor wat iemand doen of nie doen nie, maar as jy jou omstandighede die mag in jou lewe gee, sal jy altyd 'n pion van jou lewe wees.  As jy die mag van jou lewe vir wie of wat ookal gee, is dit JY wat die mag weggee, niemand kan dit by jou vat nie.  Te veel van ons soek en wag vir dinge om OM ons te gebeur, of iemand of iets om my gelukkig te maak.  Mense wat suksesvol is in wat hulle ookal doen, is juis die wat TE MIDDE van hulle omstandighede gedoen het wat hulle wou, en nooit die beheer van hulle drome van ander of omstandighede afhanklik gemaak nie.

4.        Aanvaarding

Saam met bogenoemde, is die aanvaarding van jou lewe en omstandighede die waarheid waarvan die Bybel praat, want dit is deur die aanvaarding wat ek Vryheid kry.  Daar is sekere dinge wat ek niks aan kan doen nie, veral my verlede, maar deur te aanvaar verander ek en neem ek die mag uit die situasie.  Aanvaarding beteken nie dat jy net oor jou moet laat loop nie, inteendeel, aanvaarding gee jou mag om aan te gaan met wat jy besig is en juis te leef. 

Maar aanvaarding is nie altyd so maklik nie, dit is 'n konstante proses.  My aanvaarding kom deur dat ek mense en situasies nie altyd kan verander nie, dis nie DSTV en jy sit met 'n remote nie.  Ek sien dit soos met 'n film wat op TV afspeel, en ek kyk dit, maar of ek volledig vir altyd gaan inkoop en dink dat dit die enigste film is wat bestaan, verskraal ek my lewe.  Aanvaarding is om te besef dat die film wat ek kyk daar is vir 'n rede, ek kan dit kyk, analiseer en vat wat ek dink belangrik is en die res kan ek los.  Aanvaarding is baie keer die een ding wat ek kan doe nom balans in my lewe te bring. 

In Depeche Mode se song verwys hulle na die teenoorgesteldes, en saam met aanvaarding verstaan ons ook dat die lewe tussen hierdie twee pole gaan wees van waar dinge my pas en waar dinge my nie pas nie.  Soms is ons ongelukkigheid omdat alles nie net 'n joyride is nie, maar 'n verantwoordelikheid op 'n ander plek.  Eenvoudig is dit dalk hoekom ons so min van Maandae hou, want dit balanseer die lekker van die naweek uit.  Aanvaarding is om dinge te sien soos dit is en wat dit is, en dan aan te beweeg en verder te lewe, in die wete dat alles in die lewe, hoe ek dit ookal sien, 'n rol in my lewe speel.  Vir my as gelowige, vertrou ek ook in 'n God wat in beheer is, en waarvan ons leer dat Hy ook soms sy mense deur dinge gesit het wat nie lekker was vir hulle nie.  Maar ek glo ook in 'n God wat die balans ook bring, en daarom aanvaar ek alles wat in my lewe gebeur in vertroue dat God in beheer van hierdie hele film is wat in my afspeel elke dag.

5.        Drome

Soms is ons so vasgevang deur die dinge wat ons weerhou en keer van ons drome, dat ons ophou droom.  Ons hou ons oog op die dinge wat "probleme" is, en vat ons visie af van dit wat ons wil en moet doen hier op aarde.  Natuurlik is dit so dat groot drome ook groot obstacles het.  Suksesvolle mense en gelukkige mense is iemand wat hulle laat SUIG deur hulle droom, eerder as om te fokus op al die dinge wat nou of in die toekoms in die pad daarvan te kan staan.

Mense wat respek afdwing, is mense wat nie opgee op hulle drome wanneer die opdraende en slaggate kom nie, maar wat hulle oog hou op die kruin van die berg wat hulle besluit het om te klim.

Sin in jouself

Ek loop so deur Exclusive Books en kyk na al die boeke. Daar is fiksie, DIY, Filosofie en Sielkunde boeke opgestapel. Een idee pak my toe beet, nl die stoei waarmee die mens probeer sin maak van hulle lewens.

Op die stoele sit mense en lees, die een ou lees Osho se filosofie, n meisie sit met n trourok boek, n ander oom weer met n motortydskrif. Op die grond sit n dogtertjie en sy lees n Barbie boekie terwyl haar ma op die stoel sit en deur n Sielkunde boek blaai. Elke mens is anders, ons belangstellings verskil, maar erens daarbinne soek ons na sin vir ons bestaan.

Ek het grootgeword met 2 ouers wat elkeen verskillend hulle soeke uitgeleef het. My ma is n of het n baie sterk realistiese uitkyk op haar lewe. Gekoppel met haar wiskunde en musiek agtergrond maak dit sin dat 1 en 1 twee is, soos ons nou maar sal definieer as realisties. My pa aan die ander kant het nooit die geleentheid gekry om te studeer nie, alhoewel hy baie van sy talente probeer uitleef het, was sy kop altyd in die wolke. Alhoewel 1 en een 2 is, was hy nooit tevrede met sy lewe nie. Hy wou altyd meer en anders, wat hom uiteindelik in sy siel laat sterf het. In die proses het hy ook my ma en my lewe saam afgetrek, emosioneel en prakties.

Dit was altyd vir my baie moeilik om tussen die 2 plekke en mense te leef, want ek is dalk meer "onrealisties" in my opmaak. Ek is meer n half vol glas mens en gesukkel om die twee punte bymekaar uit te bring. Intussen het ek baie gegroei, in die besef dat daar nie reg of verkerrd is nie. Daar is net jy, wie jy is en wat jy is, en dat ek eintlik n waardevolle les moes aanleer van balans. 

Realiteit word soms afgemaak as "reg" en dromers as "verkeerd". Of so het ek dit vir lank gesien en gerebelleer teen die konstante realiteite van die lewe. Die lewe is eintlik eenvoudig, dit is net wat dit is. Ek het in myself probeer om verskillende dinge te wees, geskop teen wie ek is, en soos in Exclusive Books eerder die "regte" boeke gekies as boeke wat ek "wou".

So kyk mens terug na jou lewe en kan mens baie mooi sien hoekom jy jou keuses gemaak het. Dit is eenvoudiger so want jy kan die hele prentjie sien. Dit word ook gevaarlik want jy leef soms net in die verlede. Soms word ek kwaad vir nuwe idees dat jy "net" in die nou moet leef, terwyl dit soms onnatuurlik is. Hoekom sou God vir ons geheue gegee het, en daarmee saam analitiese denke waarmee ons verlede kan ontrafel? Soms voel dit asof ons sin wil vind in die onnatuurlike, die "ander" boek wil lees wat nie ek is nie. Soms om ander te beindruk, maar soms omdat ek glo dat ek nie my natuurlike self wees "mag" wees nie.

Uit my lewe het die feit dat my pa "aangejaag" het, my gedwing om n deel van my menswees te misken. Ek het myself gedwing om die "regte" ding te doen. My lewe was vir lank vol van n klomp boeke, mense en optrede wat ek nie met my hele hart in kon glo nie. Ek kon dit baie goed doen, want soos elke ding wat ons onnatuurlik doen, bestudeer ons dit van buite en kan jy dit met presisie toepas. Dit klink vreemd, maar onnatuurlike "jy-wees" is makliker, want dit is klinies en presies. Jy is nie in dit nie, en daarom kan jy die vangplekke sien en vermy. Dit is makliker om in n inkleurboek die olifant tussen die lyne in te kleur. Dit is moeiliker om jou eie prentjie te skets sonder aanwysing of leiding. Maar hoeveel van ons spanning en drama word veroorsaak deur die verveling om iemand anders se prentjie in te kleur? Jy wen dalk al die pryse, maar dit is nie "jy" nie. Maar, omdat ons aanvaarding soek, teken ons nooit ons eie prentjie nie, omdat ons hoor dat dit "verkeerd" is om "anders" te wees en te dink. So word ons almal soos wilde perde wat ingebreek word en in n kampie bly, onder beheer.

Soms voel die wereld vir my dat jy deur die dieretuin stap, jy sien al die pragtige mense wat in hulle hokke op en af loop. Mooi getem en beheerbaar, want dis anders en beter vir die wereld om n leeu agter tralies as in die wildtuin op voet te sien. Die rede is dat dit nie noodwendig die dier in die hok is wat beskerm word nie, maar eerder beter is vir die toeskouers. 

En ek is ook skuldig daaraan, ons almal is. Ons wil ons mense en ons idees en denke eerder op hok hou, want n mak dier is makliker beheerbaar. As ek na die wereld om my kyk, ja, klomp hokdinge soos Eskom werk nie, en mense doen mal dinge en maak foute, maar dit was en is altyd hulle wat "anders" was wat die mensdom vorentoe gevat het. Hulle wat eenvoudig hulleself nie laat inhok deur die "aanvaarbare" of deur die onmoontlike nie. Ek glo dat alles in die lewe moontlik is, niks is onmoontlik nie. Ek glo ook nie in die "norm" nie, selfs die bybel leer ons dat wat vir een persoon verkeerd is, nie noodwendig vir die ander een is nie. 

Natuurlik werk die lewe so dat ons saam moet leef en mekaar in ag moet neem. Maar in ag neem beteken nie dat ek soos jy hoef te dink en doen nie, en ook een mens akkommodeer makliker iemand wat jou akkomodeer. Dit is n sielkundige feit dat as ons veilig voel om onsself te wees ons gemakliker funksioneer. Die bybel vertel ons dat jy jou naaste moet liefhe, SOOS jouself. Jy moet altyd eerste kom in jou lewe, jou drome, jou ideale en ook jou grille en geite. Natuurlik bepaal die liefde komponent van daardie vers dat daar n fyn balans is in die grense tot die mate wat jy jouself prysgee, of van ander verwag om prys te gee.

So, jy skuld jouself die lewe, en mense wat jy kies om saam te leef die son wat oor hulle skyn. Weereens roep ons die konsep van balans om ons te help. Ons is op ons gelukkigste as mens wanneer ons so binne balans funksioneer.

Ek is bewus van die voorbeeld van Jesus wat as dienaar Homself gegee het om gekruisig te word. Maar in so baie van ons analises in die Bybel, kyk ons mis dat die bogenoemde NIE beteken het dat Jesus oor Hom laat loop het nie. Neem ook ons moderne ikone soos Nelson Mandela, Ghandi en moeder Theresa, almal wonderlike mense, maar in die voorbeeld van Jesus hulle eie radikale boodskappe rigied verkondig. Nogal vreemd dat mense wat radikaal ander hulle selfwees uitleef juis die mense word wat vir ander kan leef? Dit dwing respek af en dek die tafel vir hulle om juis dienaar te wees. Ons wil maklik mense uitwys as selfsugtig, terwyl vir jouself te kies juis nie mense veroordeel nie. Selfsugtige mense is veral nie die wat vir hulleself kies nie, maar in hulle verhoudings opsetlik andrr wil seermaak. Dit is die ander kant van die munstuk om iemand se slaaf te wees. Slawe en selfsugtiges "hang" soos parasiete aan ander en trek ander mense af. Om eerlik jouself te wees en te kies vat dus niks weg van ander nie, inteendeel skep dit vir ander die ruimte om op hulle eie manier te ontwikkel. 

Soms stap ons in mense se lewens in soos in Exclusive Books en wil ander boeke wat ons pas in hulle hande stop. Soos ons grootword besef ons tog dat jy dit nie mag doen nie. Te veel kere wil ons mense in ons lewens kies en soos n beeldhouer hulle kap om ons idees te pas. Dan gebruik ons verskonings dat ons ondervinding het of omgee. Natuurlik mag jy jou opinie lig, maar wetend dat dit gebasseer is op jou idees, jou ervaring en jou drama. 

Mens bak baie dinge in n oond, maar nie alles wat jy bak is dieselfde nie. Die basiese beginsels mag ooreenstem, maar temperatuur, die pan en die bestandele verskil. Dit is hoekom sielkundiges geleer word om te luister eers, nie jou eie opinie te lig nie, want dit is gebasseer op ervarings wat gladnie noodwendig inpas by ander se lewens nie. En om eerlik te wees, niemand het die mag en pag en kennis om ander werklik van raad te bedien nie, en soms kan ons raad mense op n dwaalspoor bring.

Hou jou maar eerder by jou eie denke van jou lewe, sorteer jouself uit en spandeer energie op jouself. Wees vir ander n plek waar hulle sonder oordeel rustig hulle eie boeke in jou teenwoordigheid kan kom lees, sonder oordeel, sonder snaakse kyke en met totale vryheid. Weet en verstaan dat elkeen op sy eie reis is, en jy hulle moet toelaat. 

Verder in die analogie van naaste soos jyself, n mens lees baie van hoe iemand oor hulleself dink, uit hoe hulle ander hanteer. Wat jy van ander dink is n spieelbeeld van hulle lewens en hoe hulle hulleself sien. Dit is moeilik vir mense om "andersheid" te hanteer of buite hulle verwysingsraamwerk te funksioneer. Iemand wat sy hele lewe in Pretoria bly kan onmoontlik vir jou aanwysings gee vir Londen. Dit is hoekom jy ander se opinies moet en kan aanhoor, maar altyd met n knippie sout dit nie persoonlik opneem nie, hulle kommentaar se meer van hulleself as van jou. Dit beteken nie dat jy nooit mag of moet luister vir ander nie, maar altyd binne konteks. Daarom is dit belangrik om mense om jou te verstaan eers, weet van waar hulle dinge se, en dit so te analiseer. Dit bly egter jou besluit wat jy gaan lees en waaraan jy jouself blootstel.

Dus, jou lewe is elke dag oop voor jou met legio moontlikhede. Jy kan en mag lees wat jy wil. Jy mag jouself blootstel net waaraan jy wil. Lees JOU boek eers, moenie so ingestel wees op wat ANDER lees en doen nie. Jy kan luister na ander se boekstories, maar het nie nodig om die boek jou eie te maak nie. Vind SIN in die lewe deur jouself te aanvaar. En soms, geniet wat jy lees, alles het nie nodig om n handboek te wees nie, vergeet om iets te moet leer. Wees jouself, leef jou eie lewe, want dan sal jy sin vind in ander en hulle in jou!

Sent from my iPhone