Limiet-loos

In die film met dieselfde naam sien ons vir Bradley Cooper wat 'n magiese pilletjie ontdek wat wondere vir sy brein doen.  Skielik is hy heeltyd energiek en wakker.  Hy kan tonne informasie op dieselfde oomblik hanteer en verwerk.  Hy beindruk almal om hom met sy vibrasie en almal dink hy kan alles doen, en hyself ook.  Hy is wakker.

Wanneer ons kinders is of kinders grootmaak, dink ons dat ons alles kan doen.  Jy dink ook sommer dat jou pa ook Hulk is en die sterkste man in die wereld is.  Jy dink jou ma is die wonderwerker in die kombuis, en niemand kan jou seer geskaafde knie behandel soos sy nie.  Jy dink die wereld van die wereld, en jy dink alles is moontlik.

Soos jy ouer word, dink jy nie meer so nie.  Op skool sien jy outjies wat vinniger is as jy op die atletiekveld.  Jy kry te doen met 'n blonde meisie met vlegsels wat jou ore aansit in wiskunde.  Jy sien ander mense se ouers, en daai pa van jou maatjie se muscles is groter as jou pa s'n.  Jy begin interpersoonlike krisisse met maatjies optel.  Stadig maar seker glo jy nie meer dat jy "limitless" is nie.  So begin jy kampies en hokkies skep waar jy kan funksioneer, en vermy die plekke waar jy dink jy nie kan funksioneer nie. 

Soos jy nog ouer word, word hierdie situasie vererger deur meer en meer situasies om jou.  Jy ontmoet al meer en meer mense om jou wat "beter" as jy presteer.  Jy kom agter dat jy ouer word en jou liggaam nie meer die dinge kan doen soos in jou 20's nie.  Jy kom al meer in aanraking met hartseer situasies en verhoudings wat opbreek, en hou jy naderhand op om te glo in ware liefde.  Jy kry kinders en alhoewel jy aan die begin glo dat hulle "limitless" is, besef jy al hoe meer dat hulle maar ook nie is nie.  Jy begin hulle beskerm en oppas en keer dat hulle seerkry en kanse vat waarin hulle hulle beperkinge kan ken.  En sonder meer dra JY ook by tot hulle kassies van kan en nie kan nie.  Jy begin hulle leer dat daar 'n woord bestaan soos "onmoontlik" of "onwerklik" of "onrealisties". 

Dan, soos almal van ons wat ouers het wat bo 70 is, sien jy dat hoe ouer jy word, jou geleenthede al hoe meer verminder.  Jy kan later nie eers meer lekker loop nie, en jou rug en kniee gee in.  Jy begin totaal buite beheer voel en al meer en meer kassies in jou lewe se deure word gesluit.  Jy kan nie eers jou kleinkinders behoorlik optel sonder pyn nie.  Jy sien hoe meer en meer mense om jou, van jou ouderdom, siektes en kwale kry wat al hoe meer en meer bydra tot jou vrees oor jou eie toekoms.  En sodoende voel jy "bewusteloos" en sonder enige hoop.  Jy is soos iemand wat niks nuuts meer wil aanpak nie, of jy nou wil of nie, kan of nie kan nie.  En so word ouderdom 'n nuwe tronk wat jou herinner dat jy NIE limitless is nie.

Die Bybel vertel ons dat as ons die geloof van 'n mosterdsaadjie gehad het, ons berge sou kon versit.  Wat dit beteken is dat jy geskep is om "limitless" te leef.  Jy is nie gemaak om op hierdie speelgrond van God voor die tyd moed op te gee nie.  Wat maak dit nou werklik saak of jy die vinnigste is, jy kan steeds hardloop.  Wat maak dit saak dat jy nie professioneel kan dans nie, jy kan steeds dans.

Jy sien, ons voel en leef "limitless", omdat ons ons laat beinvloed deur ander mense en situasies van buitekant.  Ons "kompetisie" met ander laat ons voel asof ons nie goed genoeg is nie en nie dinge kan doen nie.  Ons laat omstandighede en mense om ons toe om al ons potensiaal en geloof in onsself te steel.  Ons gee alles en almal om ons die mag om VIR ons te besluit wat ons kan en nie kan doen nie.  Dit beteken nie dat daar nie iemand slimmer, ouliker en vinniger as ek is nie, natuurlik nie.  Dit beteken net dat ek nie moet opgee in die lewe omdat ek bang is iemand is beter as ek in 'n ding nie.  Vra jouself af wat jy in jou lewe sou vermag het as jy nie toegelaat het dat jy jouself met ander mense vergelyk nie.  Wat sou jou attitude teenoor jouself gewees het as jy kon trots wees op wie jy IS en nie op wie jy is in vergelyking met ander mense of dinge nie?  Hoe sou jou lewe uitgedraai het as jy bly glo het in jou "limitless"?

Die woord se vir ons alles, want dit bestaan uit 2 dele, "limit" en "less".  Ek dink die lewe begin wanneer jy jou kassies afbreek en jou horisonne verbreed.  Die oomblik wat jy verstaan dat jy en jy alleen die limiete op jouself en jou vermoens plaas, niemand anders nie.  Dit is JY wat die omstandighede om jou MAG gee en dit is jy wat opgee nog voor jy probeer het.  Dit is JOU denke wat dink dat jy nie berge kan versit nie.  Dit is JY wat jouself teen Usain Bolt stel en besluit JY gaan nie hardloop nie, want jy sal nooit so vinnig soos hy wees nie.  Nogal interresant dat hulle op skool vir ons geleer het dat ons eintlik almal wenners is, want ons het deelgeneem.  Daar sal altyd iemand beter as jy wees in 'n item, maar dit beteken nie jy moet ophou lewe nie.  As dit vir jou gaan om die beste te wees, altyd die hero te wees, is dit dalk eerder jou limiet.  Jy hoef nie die hero te wees en die goue medalje te verower om die lewe te geniet nie. 

Wanneer jy die grense van jou vermoens begin afbreek, dan leef jy.  Wanneer jy besef dat JY kan kies hoe jy wil lewe en wat jy wil doen, dan staan niks in jou pad nie.  Natuurlik staan jou talent dalk in die pad dat jy nie die beste kunstenaar in die wereld is nie, maar beteken nie dat jy nie jou stokmannetjies op 'n doek in jou huis kan raam nie.  Kinders teken hulle waterverf prentjies en ons hang dit met magnete op die yskas, en soms is daardie verwronge rooi, geel en blou huisie vir ons en ons kinders meer werd as die Picasso wat in die sitkamer hang. 

Mense vra my baie keer hoe ek so positief oor die lewe kan bly, want ek het blykbaar soveel hardship deurgegaan.  Vir my is dit eenvoudig, want ek LEEF.  Ek huil natuurlik wanneer dinge nie uitwerk soos ek graag wou nie, maar ek glo dat alles moontlik is.  Ons se dit so baie maar wat ander van jou dink is natuurlik belangrik, maar as jy niks van jouself dink nie, of glo dat alles moontlik is nie, sal niks wees nie.  Dan verloor jy nog voor jy begin het.  En as jou geluk afhang van omstandighede en besittings en allerhande dinge buite jou, sal jy nooit geluk ervaar nie.

Die vraag is vandag, wat laat jy toe in jou lewe om jou in te perk?  Wie en wat gee jy die mag om jou in kassies te sit en jou lewe te bepaal?  Die Bybel leer ons 'n belangrike les in die verband, naamlik, as iets jou pla, sny dit af.  Ons dra soveel baggasie saam van dinge wat gladnie eers relevant is nie, en al hierdie dinge hou ons terug.  Vandag is 'n dag in my lewe wat ek NIE volspoed kan hardloop vir my ideale nie, dit is 'n dag wat maklik kon ontaard het in 'n selfbejammering, maar ek weier volstrek om iets of iemand die mag te gee om oor MY geluk, MY toekoms te besluit en limiete te stel aan wat EK kan vermag. 

En ten slotte, jy kan enige iets vermag, maar dit moet vir jouself wees, nie vir ander of om iemand te beindruk nie.  Wanneer jy opreg jou lewe jaag, jouself vry maak van alles en almal wat jou lewe kan beperk, DIT is die sin van die lewe.  Dit is die wonderlikste gevoel in my lewe wat ek vir julle almal toewens, om op te hou om jouself te beperk, en jouself LESS te LiMIT.  Gaan GROOT!!!

Reg voor jou ogies!

So 'n ruk gelede is my kar gesteel, en saam met dit my redelike nuwe laptop.  Ek gebruik nou 'n ander een, wat soos gewoonlik nie sy instruksie boekie byderhand het nie.  Oor die afgelope paar weke het ek ook opleiding gehad, en my totaal en al frustreer omdat ek weet die rekenaar het 'n wireless ingebou, maar hy wys die heeltyd dat die draadloos ongedaan gemaak is.  Ek soek en ek soek en ek is op control panel en op die internet.  Uiteindelik wip ek vanmiddag my agterstewe en gaan youtube die model van HP om te kyk hoe om die draadloos aan te skakel.

Tot my verbasing en eintlike skaamheid, kom ek toe agter dat hier aan die voorkant so 'n knoppie is wat jy van lings na regs kan skuif om die draadloos aan te skakel.  En toe ek dit klaar gedoen het, sien ek daar staan net so links van die roetekoersgewer, die woord "wireless".  Genade, hoe dom en hoe onkapabel voel ek nie toe nie.  Dit was nou werklik 2 weke wat ek met die frustrasie sit.  Sien, ek het nou die ou skootrekenaar op en onderstebo gedraai, want oom google se dat daar 'n knoppie is,  wat ek toe tot by die kragkabel soek.  Ek was nou al amper reg om Hewlett Packard se direksie in China te gaan soek en te dagvaar oor die feit dat hulle wanvoorstelling gepleeg het.  Nou is ek skaam en jammer aan Ching Chong Chaai erens in China wat ek so gevloek het.

Soms is die antwoord nie kernfisika nie, maar staan dit duidelik voor ons ogies geskryf.  Soms maak ons so 'n groot bohaai van dinge en ruk dinge uit verband wat eintlik eenvoudig is.  Ek kan nie glo dat ek nooit die woord "wireless" raakgesien het nie, maar ek weet hoekom.  Ek het gedink dat dit tog nie so eenvoudig kan wees nie, want rekenaars moet mos complicated wees.  Ek het selfs onder die battery gaan soek aan die agterkant van die rekenaar vir die antwoord. 

Net om te besef dat dit nie HP of die skootbedeksel is wat gekompliseerd is nie, dit wat vir aanname en ingesteldheid.  Want sien, hoe kwater 'n mens mos is, en hoe meer frustrasies jy het, sien jy nie die reenboog nie, maar net rooi.  Dalk is die antwoord vir ons lewens en vooruitgang om net rustig te word en te kyk en te observeer.  Soms dink ons dat jy komplekse redenasies moet voer om by antwoorde uit te kom.  Ek dink, as ek dalk net effens rustiger was, sou ek kon konsentreer en die voor die hand liggende oplossing gevind het.

Iemand het een keer gese dat, hoe minder jy van iets weet, hoe meer kompleks probeer jy dit maak, terwyl mense wat werklik oor 'n onderwerp weet, jy dit maklik vind en maklik maak.  Vandag besef ek net dat ons dinge in die lewe so kompliseer dat ons wil mal word daarvan.  Ons analiseer alles tot by die prop van die rekenaar en Eskom, terwyl die antwoorde vir die lewe redelik eenvoudig is. 

Ek weet nie wat in jou lewe gebeur nie.  Ek vestaan nie jou trauma en depressie nie.  Ek is nie daar waar jou tekkie die teer tref nie.  Dit maak nie saak nie, wat wel saakmaak is dat jy dalk net dieselfde moet doen as my ervaring met die rekenaar.  Dalk moet jy verstaan dat die antwoord vir jou lewe moontlik reg voor jou is.  Moenie jouself SO kasty om ALTYD op die moeilike plekke die antwoorde in lang Harvard Studies te gaan soek nie.  Soms is die antwoord in die woord van 'n kind, reg voor jou en in jouself.  Dalk is dit die les wat ek vandag moet leer, en die tweede wat hiermee gelykstaan is, geen krisis kan teen spoed opgelos word nie.  Soos jou swaai in gholf, "slow it down to a blurr", want teen spoed mis jy dalk al die wonderlike en mooi dinge langs die pad wat die ou wat stap raaksien.

Op hierdie langnaweek, word rustig en stil.  Gaan sit onder 'n boom en kyk vir jou man of jou vrou, vir jou kinders en jou hond wat vir 'n takkie grom.  Word bewus van die suikerbekkie wat op die tak bo jou kom sit.  Wees nie net noodwendig "danbaar" nie, maar word net bewus van wie jy is en waarvan jy deel is.  Dis nie noodwendig jou erfenis waar jy vandaan kom nie, maar dit kan beslis jou hier en nou betekenisvol maak.  Die antwoord vir die vraag na die sin van die lewe is dalk lewensgroot voor jou geskryf, sien dit raak en maak dit jou eie.

Soos jou ma altyd vir jou gese het:  "Maak oop jou oe"!

Die Waarheid

Ek weet nie wat dit in ons mense is nie, of dit in ons DNA ingebou is, of dalk deur die godsdienstige invloed in ons lewe nie, maar ons het 'n ongelooflike gesteldheid om na die waarheid te soek. Kyk maar na al die programme op Televisie soos CSI, en al die ander hof drama's. Dit maak mens soms gek, maar dit wys ons net dat ons graag daarna soek.

Maar die waarheid is 'n moeilike konsep. Van kleins af soek ons in 'n huweliksmaat, iemand wat REG is vir my, Mr. of Mrs. Right. Elke dag verskyn boeke en artikels wat vir ons probeer vertel hoe om te weet of iemand nou die ware een vir jou is. Tydskrifte gee vir ons die 10 dinge om voor uit te kyk in 'n ware maat wat gaan werk, of 6 tekens dat iemand nie die regte persoon is nie. Ons soek in alles die een waarheid, nie net in ons verhoudinge nie, maar in ons werke en elke dag se funkstionering.

Maar die waarheid het nie altyd 'n eienaar nie. As jy gister vir my gevra het wat die wisselkoers tussen die rand en dollar is, het ek gese R13.66. Het ek die waarheid gepraat? Natuurlik. As jy vandag vir my vra sal ek iets se soos R13.68. Het ek die waarheid gepraat? Natuurlik het ek. Maak die feit dat my antwoord verskil van gister my 'n leuenaar? Natuurlik nie. Dit is net 'n voorbeeld dat die omstandighede soms 'n invloed op die "waarheid" kan uitoefen. Is dit dan werklik wat ons dink as ons oor die konsep van "waarheid" praat?

'n Goeie vriend van my het een keer gese: "Die teenoorgestelde van liefde is nie haat nie, dit is onsekerheid". En miskien is dit hoekom ons na die waarheid soek, want ons dink die waarheid gaan die onsekerheid wegneem, en as die onsekerheid verby is, dan is ek vry. Ek leef nou as 'n geskeide mens tussen 'n klomp geskeides, miskien omdat "misery loves company", darem nie heeltemal so erg nie. Een dink wat ek sien is dat mense na 'n mislukking weer begin soek en vra na die ware een. Mense is as geskeides baie skepties oor nuwe verhoudings, want ons wil nie weer 'n fout maak nie, en ons is baie bang om onsself weer bloot te stel. Ons kyk terug na die mislukkings van die vorige verhouding en ons vra ongelooflik baie vrae. Maar ek het een tendens raakgesien in mense se mislukte verhouding, en dit is dat die oomblik wanneer jy met onsekerheid begin oor jou maat, jy begin om die laaste hoofstuk van jou verhouding te skryf. Dit is natuurlik baie maklik om te vertel dat alles by jou begin en eindig, maar kom ons wees eerlik, die lewe soos ons hom ken is nie so eenvoudig nie. Jy wil saam met iemand wees, dit is hoe ons gemaak is. Natuurlik se ons dat niemand jou gelukkig kan maak nie, maar ons weet in die praktyk dat dit ook maar net 'n storie is, want iemand kan jou gelukkig maak. Waaroor jy wel 'n keuse het is om jou lewe mense om jou toe te laat wat jou gelukkig maak, of mense te los wat dit nie doen nie.

Maar hoe weet jy wat die waarheid is en wie kan jy vertrou met jou hart en jou siel? Ek het 'n wonderlike familie, want ek sien huwelike wat werk. Ek sien mense wat, natuurlik te midde van soveel dinge, sielsgenote is. En die een ding wat ek by hulle geleer het, daar is geen onsekerheid van hulle gevoelens vir mekaar nie. En ek wonder baie keer wat dit maak werk, en ek het 'n konklusie gemaak uit die voorbeelde wat vir my gestel is.

Die antwoord le in die wiskunde en die wetenskap. In wiskunde is 1+1=2, universeel elke dag van die week. Die wetenskap leer ons van die aantrekkingskrag van die aarde wat keer dat ons wegsweef die ruimte in. Hierdie konsepte gee vir ons sekerheid, want dit is nie onderhewig aan omstandighede nie. Wat China se produksiesyfers is, of wat Zuma se, en of riool in die damme invloei, of dit somer of winter is, dit verander niks aan die konsep van die wiskunde en wetenskap nie. 1+1=2, in alle omstandighede en alle tye, en gravitasie verskil nie van een dag tot die volgende nie.

En dit is die antwoord vir 'n suksesvolle keuse van 'n huweliksmaat, konstantheid. As ons maar net iemand kan kry wat konstant vir my kan lief wees, dan kan ek gelukkig wees. Die lewe vra baie van 'n mens en jy het geen idee wat vir jou wag nie, armoede, siekte, oorlog, pyn ens. Maar een ding moet ons weet in 'n huweliksmaat, en dit is dat as jou liefde vir my en myne vir jou "konstant" is, dan het ek al die moed in die wereld om die veranderlikes te kan trotseer. Dan kan die wereld maar gooi na my kant toe wat dit wil, ek het sekerheid en ek kan leef.

Te veel mense loop rond in verhoudings en verruil liefde vir selfsugtige redes. Daardie konsep van as jy dit doen, sal ek dit doen, of ek doen nie dit nie, want jy doen nie dat nie. Soms kyk ek na mense en wonder waar is die speelklei en die blokkies. Ek wonder soms hoekom hulle nie net uit hulle situasie klim en sien hoe kinderagtig hulle met mekaar omgaan nie. En dan is dit vir my geen verrassing as die bom op 'n stadium bars en hulle uitmekaar gaan nie. Ek luister baie stories van mense wat geskei is, en dan kan ek soms verstaan dat die verteller haar man gelos het, maar in die storie kan ek ook hoor hoekom hy ook nie met haar kon saamleef nie. Ons speel speletjies met mekaar en ons dryf handel met ons liefde. Ons liefde vir mekaar is so uitgelewer aan omstandighede, dat mens wil siek word daarvan. Die wisselvalligheid van ons emosies vir mekaar het net een uiteinde.

Hierdie is 'n konsep wat ek vir soveel mense by troues preek, nl dat in die huweliksformulier jy se: "vir altyd en in alle omstandighede" sal ek vir jou lief wees. Ons belowe vir mekaar die konstantheid en die sekerheid, maar ons is nie altyd bereid om dit te gee nie. Ware liefde en ware saamwees is en kan net bestaan waar daar konstantheid van liefde is. Niks anders nie.

In my lewe is God se liefde vir MY konstant. God gee nie altyd wat ek vra nie, en soms is my omstandighede nie so goed en lekker nie, maar een ding is ek seker, God se liefde is konstant en maak nie saak wat my lewe inhou nie HY is altyd daar. Miskien moet ons ophou doekies omdraai in ons geloof en ook in ons lewens, en liefde konstant toepas, maak nie saak wat gebeur nie.