Dit is ernstig?

In verkope leer 'n mens vinnig baie dinge van die menslike psige wat jy moet toepas om suksesvol te wees.  Een hiervan is natuurlik om te luister na die klient, eerder as om met jou eie agenda te gaan en jou wil op die klient af te druk.  Luister en antwoord slegs wanneer dit absoluut nodig is, maar jy moet die klient laat voel asof hy in beheer van die situasie is en in so vêr moontlik moet jy probeer om vir die klient die produk te gee wat sy/haar situasie en behoefte die beste pas.

 

As spesialis in 'n sekere area, word dit soms moontlik om nie oor te neem nie, veral as jy kan sien wat 'n beter opsie is vir die klient.  Veral leer 'n mens redelik vinnig dat om kritiek te gee op bestaande produkte onmiddelik die klient laat toeslaan, aangesien die klient op die produk besluit het op 'n sekere tyd.  Die kritiek is nie werklik gemik op die klient nie, maar op die produk, maar die klient is altyd selfbewus oor besluite en neem die tipe kritiek persoonlik op. 

 

Die “four agreements” se een been is dat 'n mens niks persoonlik moet opneem nie.  Die rede hoekom hierdie been genoem word, is omdat dit menslike natuur is.  Sommige mense doen dit in 'n mindere mate, maar almal is geneig daartoe om so op te tree.  Dit is amper soos die voorbeeld van iemand wat verantwoordelik voel as die kat kleintjies gekry het.  Een ding is seker en dit is dat mense nie hou van kritiek nie selfs al is dit goeie raad wat moontlik kan lei tot 'n beter situasie.

 

Mense wil ook altyd hulle punt staaf en hulleself verantwoord oor besluite wat hulle geneem het.  Dit voel asof hulle aanvaarding soek by ander mense vir die besluite wat hulle geneem het.  Hulle dink dat as ander mense met my saamstem en my punt insien, dat dit 'n sterretjie plaas wat my laat voel dat ek die regte besluit geneem het. 

 

Alhoewel ons graag wil hê dat die lewe anders moet werk, moet ons ook maar eerlik wees dat as ek met mense oor die weg wil kom, mense dinge persoonlik gaan en wil opneem.  Aan die een kant dink ek dat dit so moet wees, want jy moet jouself en dit wat joune is beskerm.  So is mense en soms moet ek die baan speel soos die baan is en nie soos ek wens dit was nie.

 

Aan die ander kant neem ek en jy dinge soms te persoonlik op.  Iemand het een keer die stelling gemaak dat depressie is wanneer ek myself en die lewe te ernstig opneem.  Ek is deffinitief skuldig daaraan, omdat ons almal graag perfek wil wees vir die wêreld en die mense om ons.  Ons wil graag mooi wees in en deur ander mense se oë en voel dat ons belangrik genoeg is.  Miskien is ons behoefte eerder aan liefde en aanvaarding as oordeel en kritiek.  Dalk is ons in onsself steeds daardie graad 6 seun of dogter wat populêr wil wees onder ons maats en 'n tikkie van sukses wil voel.

 

Wanneer iemand dus vir jou raad gee of 'n standpunt het wat nie klop met wat jy dink en glo nie, neem dalk vandag so 'n trappie terug en kyk na die situasie baie mooi.  In die eerste plek is alles wat mense sê nie altyd vêr-oordelend nie, maar dalk be-oordelend.  Tweedens is mense wat jou raad gee besig met hulle eie dinge daar diep in hulle eie koppe en harte.  Jy weet nie altyd wat hulle beweegrede is om met jou te praat nie en so hoef jy ook nie die slegte te kies nie, want dalk bedoel hulle net goed.  Verder weet jy ook dat dinge in jou lewe verander en jy nie dieselfde kan bly nie, so, is dit dus so belangrik dat jy ALTYD reg moet wees. 

 

Soms gaan jy foute maak en dinge doen wat vir ander nie reg of goed is nie, maar dit is JY wat die keuse gemaak het en niemand weet regtig ook hoekom jy dit so gekies het nie.  Jou keuse en optrede is jou eie en het nie nodig om in die oë van ander mense aanvaarbaar te wees nie, dit is JOU lewe en JOU hart en JOU keuse.  Miskien het die tyd gekom dat ons nie meer so ernstig alles bekyk nie.  Miskien het die tyd gekom dat jy die lewe so bietjie laat gaan en minder intens moet leef, want daar gebeur elke dag wonderlike dinge om jou, dat dit nie nodig is om die hele tyd met die “negatiewe” daarvan om te gaan nie.     

 

So moet jy ook nie in jou interaksie met ander probeer reg wees en oordelend wees nie, wat maak dit tog nou saak of iemand van jou verskil of nie?  Dit is nie nodig vir JOU om altyd reg te wees nie.  Almal het die reg om hulleself te wees en in dieselfde asem wil jy ook die reg verdien om jouself te wees, maar jy kan slegs die reg aan jouself gee, as jy ander die reg daartoe gee en andersom.

 

“Moenie die lewe so ernstig opneem nie, dit is net tydelik”

 

Wat jy kry is wat jy sien!

Toe kom en gaan die eksamen toe nou Dinsdag en ek is so verheug dat dit verby is.  Hierdie eksamen het soveel opwinding verskaf wat ek met ‘n pre-eksamen blog verduidelik het, maar daar is ‘n hele storie wat gevolg het na die vorige blog.

Maandagaand voor die eksamen het ek ‘n krapperigheid in my oog ontwikkel.  Gelukkig het ek oogdruppels in die yskas gehad wat ek gedink het die probleem sou oplos.  Ek het druppels uit die yskas gaan haal en nadat ons dit ingegooi het eers agtergekom dat dit die verkeerde druppels was.  Mia, my dogtertjie was by ‘n oogspesialis wat vir haar druppels voorgeskryf het wat haar oogspiere verslap en haar pupille vergroot.  Ek moet sê, die krapperigheid in my oog was weg, maar ek het begin stress, maar darem gedink dat dit uitgewerk sal wees teen die volgende oggend. 

Toe ek Dinsdagoggend wakker word, het my oë gelyk asof ek op dwelms is.  Ek kon vêr sien, maar van naby sien was daar nie sprake nie, alles was ‘n waas.  Jy kan dink hoe moedeloos ek was na al die voorbereiding om nou met so ‘n agterlosigheid my kanse op die slaag van die eksamen in die wiele te ry.  Ek kry toe ‘n “clicks brilletjie” om te fokus en te lees, maar dit het baie inspanning geverg.  Dit is nou 3 dae later en ek kan al amper begin lees, maar jy kan jou voorstel hoe ‘n groot skok dit op jou sisteem is om binne ‘n paar ure jou 20-20 visie te verloor en nie te sien nie.

Ek is ‘n groot voorstander van Louise Hay se werk, veral “Healing your life”.  Die onderbou van haar werk is dat ons denke en emosies ‘n fisiese uitwerking het op ons.  Met ander woorde beteken dit dat alles wat ek dink ‘n werklikheid word in die fisiese wêreld.  Ons lees selfs in die Bybel daarvan dat jy nie eers sonde moet “bedink” nie, want dit is dan dieselfde as wat jy dit gedoen het.  Ek weet dat as ek die vers mooi analiseer dit dalk nie presies dieselfde beteken as wat Louise Hay bedoel nie, maar die beginsel is dat ons ons denke moet oppas.

Die agtergrond van my eksamen is die volgende.  Ek het ‘n nagraadse kwalifikasie in Finansiële beplanning en toe die wetgewing ingekom het dat almal hierdie eksamens moes aflê, het ek van die begin af gedink dat dit ‘n klomp nonsens is.  In my kop het ek geskop daarteen om die eksamen te gaan skryf.  Die afsnydatum vir alle adviseurs om die eksamen te skryf is 30 Junie 2012 en soos julle kan sien het ek dit tot die laaste week uitgestel om te gaan skryf. 

Kan dit dalk wees dat ek met my onderbewuste denke my situasie van “blindheid” fisies veroorsaak het?  Louise Hay gaan ook vêrder in haar werk en neem die fisiese kondisie en maak ‘n konneksie met watter tipe emosies dit kan veroorsaak.  Die oog en enige kondisie daarvan is die visie van die toekoms.  Amper kan ‘n mens dit terugbring daarnatoe dat ek nie kans gesien het om die eksamen te skryf nie. 

Louise Hay se denke lei ons ook om te verstaan dat niks toeval is nie en dat alles met ‘n doel gebeur en dat dit ons is wat dinge veroorsaak.  Daar is ander denke wat weer glo dat alles in God se hande is en dat alles wat gebeur “pre-destined” is.  Ek stoei nogal lank in my lewe oor hierdie idee, want ek glo eerder dat daar ‘n balans in alles is.  Ons is nie poppe waarvan God alles aan toutjies beheer en waar ek geen seggenskap het oor wat met my gebeur nie.  Ons het, tesame met die plan van God, ook beheer oor ons aksies, denke en emosies.

Maar alles begin by wat ek dink en wat ek voel.  Dit maak dit eintlik gevaarlik om so daaraan te dink, want jou denke kan dalk ook lei daartoe dat jy onbewustelik ‘n proses aan die gang sit wat verkeerde druppels in jou oë laat gooi.  Jou aksies is nie net “random” nie, al dink ons dinge is “toeval”. 

So sit ek vandag en wonder oor al die ander dinge wat ek dink oor die lewe.  Ek sit en wonder wat hierdie dinge in my lewe tot gevolg het of kan hê in die toekoms.  As ek so luister na mense om my en wat hulle denke is en standpunte, dan wonder ek nie meer hoekom die wêreld so deurmekaar lyk nie.  Mense wat dink dat alles toelaatbaar is, maak hulle hulleself nie oop vir die “toeval” van verkeerde middels wat in hulle oë beland nie?  Mense wat dink dat almal sleg is, gaan hulle nie “toevallig” in ‘n wêreld leef waar almal sleg gaan wees nie?  Wanneer ek dink dat almal leuenaars is, gaan ek nie “toevallig” mense om my hê wat vir my lieg nie? 

Ek glo nie in toeval nie, want daar is veel meer dinge in my lewe waar ek die uiteinde van dinge kan terug spoor na my denke en aksies.  Ons gee so maklik die skuld vir dinge aan ander mense en hulle aksies, asof ons dink dat ons uitgelewer is aan die noodlot.  Dit gaan nie net oor die negatiewe nie, maar in hierdie situasie bied dit ook aan my ‘n ongelooflike geleentheid.  As ek weet dat ek saam met God die skepper is van my eie lewe, kan ek dus vandag opstaan en verantwoordelikheid neem vir die lewe wat ek geskep het en kan ek weet dat ek môre vir myself ‘n fantastiese lewe kan skep.

Maar voordat ek 'n huis kan bou, moet ek eers ‘n plan opstel.  Hoe lyk die plan van die lewe wat jy wil bou?  Pas op wat jy dink, want dit is hoe jou huis gaan lyk!

 

 

Wat eksamenskryf ons leer!

 Ek skryf eerskomende Dinsdag eksamen en so in my voorbereiding sien ek toe soveel van die ooreenkomste met die lewe van elke dag, want eintlik is elke dag soos eksamen skryf.

 

1. Jy moet inskryf vir die eksamen:

 

Deesdae is al die data wat jy moet weet oor enige onderwerp orals beskikbaar, maar dat dit daar is, beteken nie ek gaan dit intens leer nie.  Wanneer ek onder druk is en wanneer ek ‘n datum en tyd het en ingeskryf is, dan skielik doen ek moeite en gaan soek dit.  Ek gaan koop vir my merkerpenne en ek doen werklik moeite om die informasie te probeer onthou.

 

Sommige mense skryf nooit in vir die eksamen nie, hulle funksioneer op hulle eie basiese kennis om oor die weg te kom.  Die lewe is ‘n werklikheid en jy het nie al die kennis in jou om te funksioneer sonder enige verdere inligting nie.  Vir my het daar ‘n wekker afgegaan, want as ek nie die eksamen afhandel voor die einde van die maand nie, kan ek nie meer my beroep beoefen nie.

 

So gaan daar daagliks alarms af van dinge wat ons druk om te verander en te vernuwe en op te Let, want anders gaan ons lewe nie in die rigting groei waar ons wil wees nie.  Dit help nie jy druk jou kop in ‘n gat en dink dat alles om jou om jou moet draai en mense by jou moet leer nie.  Sommige mense skryf nooit in vir die eksamen nie.

 

2. Dit kan of ‘n las, of ‘n plesier wees:

 

Twee weke gelede het ek my oudste, Hugo, gehelp om voor te berei vir sy eksamen.  Dit was naweek en natuurlik was daar soveel ander dinge wat ons eerder sou wou doen as om te leer.  Ons het die Vrydagaand besluit om aan die leerdery ‘n totaal nuwe betekenis te gee.  Ons het die Saterdag opgestaan en begin om notas te maak op “Powerpoint”.   Ons het ‘n mooi agtergrond gekies en begin “speel”.  Dit was verbasend, want as ek opgestaan het om ‘n breek te neem, het Hugo my nooit langer as 5 minute gegee om te rus nie.  So het ek die aand 21:00 ‘n halt geroep.  Die Sondag toe ons opstaan het hy skielik my begin druk dat ons dit vinniger moet doen, want hy wou nog ‘n vak op die manier doen voor die Sondagaand.

 

Die eksamen, die werk, die tyd, alles bly dieselfde, maar met die regte ingesteldheid het ons ons “swaarkry met lekkerkry klaargekry”.  Ek was eers glad nie geinterreseerd in hierdie eksamen nie en ek het gedink dat dit onbenullig is.   Stadig het ek maar begin om al die notas te versamel, maar wou nie leer nie.  Toe het ek my ingesteldheid verander, want daar is nie ‘n keuse van of ek kan skryf of nie, net die keuse van of ek dit vir my ‘n berg of 'n plesier gaan maak. 

 

Ek het al baie keer geskryf oor die feit dat die lewe ‘n keuse is en ek glo dat alles ‘n keuse is, want jy kry 2 mense wat dieselfde situasie het as jy, maar wat dit met genot aanpak.

 

3. Belangstelling, Belangrikheid en Blootstelling:

 

Op skool was daar sekere vakke wat eenvoudig nie vir jou interessant of belangrik was nie.  Daardie frustrasie wat ek in houtwerkklas gehad het, sal ek nooit vergeet nie.  Ek is natuurlik nie ‘n persoon wat met my hande kan of wil werk nie.  Daar was egter vakke wat vir my belangrik was en daarom het ek dit geniet.  Dan was daar ook vakke wat my belangstelling geprikkel het en daarom het ek geniet om meer daaroor te lees en uit te vind. 

 

Daar is elke dag dinge wat vir my lekker is om te doen, want dit is my belangstelling.  Dit was gister vir my lekker om te kyk hoe die Springbokke speel, maar die wedstryde tussen Nieu Zeeland en Ierland was interessant, maar my hart was nie daarin soos met die Spriingbokke nie. 

 

Steven Covey het ons in die jare 80 geleer van die houer met die klippies en die sand.  Hy het ons geleer dat ‘n mens jouself so goed moet ken dat jy eers die dinge inpak en doen wat vir jou belangrik is en wat jou belangstelling prikkel.  Wanneer jy dus leef vanuit hierdie prioriteite eers, is daar skielik plek vir die sand en klein klippies, want jy het uit prioriteite geleef.

 

4. Die notas:

 

Alle eksamens handel oor ‘n sekere onderwerp en daar is afbakening van die werk wat jy moet leer.  Daar word ook melding gemaak van ekstra informasie wat jy ook na kan kyk om die eksamen makliker te maak.

 

Almal wat makelaars is, moet hierdie eksamens aflê en daar is soveel informasie en notas beskikbaar wat vir mekaar heen-en-weer- gestuur word.  Die eerste belangrike faktor is om eers al die info en notas te versamel wat jy kan.  Dan moet jy, omdat jy nog nie ‘n idee het waaroor dit handel nie, deur al die informasie gaan om te weet wat van nut is en wat jy gaan gebruik.   Soms is hierdie so oorweldigend, dat mense sommer moed opgee voordat hulle begin het.

 

Sonder informasie is jy eenvoudig nie voorbereid vir enige eksamen nie.  Jy moet eers soveel notas kry as wat jy kan.  Wanneer dit oor die verhoudings van mense handel, vra ons soms te min vrae en stel ons te min belang, dat ons die eksamen pluk, want ons het nie genoeg insae in wat in hulle harte en koppe gebeur nie. 

 

5. Die opsommings:

 

Ons soek altyd kortpaadjies om dinge gedoen te kry.  Een daarvan is om by mense opsommings te kry van die notas.  Ek het nou al soveel keer dit probeer en een ding wat ek geleer het daarvan is dat opsommings van iemand anders, HULLE opsommings is.  Dit maak soms glad nie sin nie, want ek verstaan nie wat die konteks is waarbinne hulle dit gedoen het nie.  Dit maak so effens sin as ek reeds deur die notas gegaan het, maar opsommings op hulle eie maak soms glad nie sin nie.

 

Ons moet altyd die konteks van mense se lewens eers verstaan voordat ek die eindproduk van hulle aksies kan verstaan.  Soms neem ons mense op sigwaarde en nooit hulle agtergrond en wat in hulle harte gebeur nie.  Mense gee ons raad oor ons eksamen met hulle opsommings, maar dalk is dit opsommings van ‘n totaal ander eksamen wat nie op jou van toepassing is nie.  Dit is waar die spreekwoord ook vandaan kom van ASSUME en aannames, maak ‘n donkie van jou en van my. 

 

6. As alles jou oorweldig:

 

Ek ken nie die statistieke nie, maar ek dink nie iemand is al ooit dood van leer of van eksamenskryf nie.  Soms vat ons die lewe te ernstig op en laat ons toe dat die stapel boeke vir die eksamen my oorweldig.  As dit so voel, vat beheer en raak prakties.  Prioritiseer en vat een ding op ‘n slag.  Soms pak ons al die boeke voor ons en dit lyk te veel om deur te kom, so pak hulle eers op ‘n ander plek en vat happies van die werk soos wat jy kan.

 

7. Jy gaan nooit volleerd wees nie:

 

Die wêreld en dinge om jou verander elke dag.  So weet ons dat al het jy die vorige eksamen geslaag, daar elke keer nuwe vrae is.  Jy sal nooit 100% alles weet nie en daarom is daar uit 100 gewoonlik ‘n slaagsyfer.  Soms dink ons dat ons lewens ‘n gemors is omdat ons nie 100% kry vir alles nie.  Natuurlik moet jy streef daarna, maar in sekere gevalle is jy suksesvol met 50% en kan vorder na die volgende vlak. 

 

8. Daar is altyd verskonings om nie te leer nie:

 

Net soos nou, skryf ek eerder my blog as om te gaan leer.  Daar is nut en sin daarin om ‘'n blog te skryf of om jou kas reg te pak, maar moet nooit verskonings soek om nie te fokus op wat regtig saakmaak nie.  Nou gaan ek leer!

 

Gelukkige Vadersdag almal!

 

 

Mike en die blik verf

Mike kry werk om die wit lyne op die teerpaaie te verf.  Sy eerste uitdaging is die lang reguit stuk pad tussen Beaufort-Wes en Colesberg.  Na die eerste dag is sy baas baie beïndruk, want hy het ‘'n stuk van 3 km op sy eie geverf, waar die gemiddeld so 800 meter is.  Die volgende dag verf hy 1,5 kilometer, die derde dag 500 meter en so word dit al hoe minder.  Sy baas is toe baie bekommerd en vra hom hoekom dit so is.  Mike antwoord:  “Meneer, dit word al hoe minder want weet jy hoe vêr is dit om elke keer terug te stap na die blik verf daar aan die begin?”

 

 

Soms voel dit asof dit al hoe moeiliker word om vordering te maak.  Dit voel soms vir jou dat jy vashaak en selfs met die mooiste bedoelinge kry jy dit nie reg om gelukkig en opgewonde die dag van vandag te leef nie.  Dit is natuurlik baie simplisties om te dink dat daar een antwoord is wat vir alle mense die oorsaak is, maar baie mense se probleem is dieselfde as Mike s’n.  Ons verfblik het êrens vasgehaak en elke liewe dag gaan ons eers weer al die pad terug na die verfblik.  Dit kan natuurlik ‘n pynvolle ervaring wees waarheen ek teruggaan, maar ook êrens waar ek sukses beleef het, wat soms meer gevaarlik kan wees.

 

 

Mike kan nou wawiele maak soos hy wil, die pad moet geverf word, vandag en vorentoe.  Mike sal baie vinnig moet leer om hierdie haakplek te oorkom, want anders gaan hy beslis sy werk verloor.  So moet ons ook leer om die haakplekke in ons lewens te oorkom, maar hoe doen ‘n mens dit?

 

 

1.  Vergewe:

 

 

Dit is een van die mees basiese beginsels wat ons dwarsdeur die Bybel lees.  Soms voel dit of ons nie die blik verf kan skuif nie, want dit is te swaar.  Vergiffenis is om te voel dat daar ‘n las van jou skouers af is.  Jy voel lig skielik weer asof jy energie het, dat jy lig en beweegbaar is.  Dit is nie net om ander mense te vergewe nie, maar soms ook jouself.  Jy sal moet leer om nie sulke groot “grudges” te dra teenoor dinge wat gebeur het met jou nie.  Daar is baie redes hoekom mense aan jou dinge gedoen het, wat nie altyd “aspris” en met opset was nie.  Hulle optrede was dalk deel van hulle eie prosesse en dalk voel hulle ook enorme skuld teenoor jou vir wat hulle aan jou gedoen het.  Dalk voel hulle niks nie, maar vergiffenis is so absoluut noodsaaklik vir jou om vorentoe te gaan.

 

 

Veral in verhoudings leer ons uit die Bybel dat die liefde nie boekhou van die kwaad nie.  Soveel van ons is elke liewe dag in ons redenasies met mekaar vasgevang in die kwaad wat ons voel iemand ons aangedoen het.  Dit maak ons sulke ou suur mense, want die tekort aan vergiffenis is ‘n gif wat jou hele lewe en elke faset gaan vergiftig.   Sommige van ons is onder die indruk dat vergiffenis iets is wat eers kan kom wanneer iemand my om verskoning kom vra.  Dit gaan dalk nooit gebeur nie, want mense dink almal anders oor situasies wat gebeur het.  Vergiffenis handel nooit oor “hulle” nie, maar oor “jou”. 

 

 

Vergiffenis handel ook nie oor “regmaak” nie, want aan gedane sake is daar geen keer nie.  Vergiffenis handel ook nie oor om iemand “terug te kry” nie.  Vergiffenis is iets wat uit jouself kom en vergiffenis is iets wat jy VIR JOUSELF alleen doen.  Sommige mense loop rond met sulke enorme emmers vol haat van wat ander mense aan hulle gedoen het.  Die ander persoon het intussen salig onbewus van jou pyn en haat aanbeweeg met hulle lewens.  Sonder vergiffenis laat ons toe dat die insident en die mense wat verantwoordelik was elke liewe dag van ons lewens ons beïnvloed.  Hoekom sal ons oor en oor die pyn wil ervaar as ons dit kan hanteer met liefde vir onsself en vergiffenis.

 

 

2.  Laat gaan:

 

 

Die Bybel leer vir ons dat wanneer ons vergiffenis ontvang het van God, Hy nooit ooit weer daaraan dink nie.  Soms vergewe ons onsself en ander mense, maar ons kan dit eenvoudig nie laat gaan nie.  Soos reeds genoem, daar is niks wat jy nou aan die situasie kan doen nie.  Ek kan dit vergelyk met Mike wat terugstap na die verfblik daar aan die begin waarvan die verf lankal onbruikbaar en dik geword het.  As iets nie bruikbaar is vir jou pad vorentoe nie, hoekom gaan jy dan elke keer terug daarheen, net om elke keer herinner te word dat die pad terug sonder enige vrugte is. 

 

 

Elke keer wat jy dit terugroep in jou gedagtes, maak jy jouself weer bewus van die pyn, wat weer lei daartoe dat jy van vooraf sal moet vergewe.  Dit is ‘n bose kringloop wat nie positief bydra tot vandag nie.

 

 

Om te vergewe en te laat gaan beteken ook nie dat dit wat aan my gedoen is “reg” was nie.  Ek stem saam dat dit vol pyn en baie trane kon gewees het, maar as dit jou lewe vandag negatief laai is daar nie plek daarvoor in jou lewe nie.  Ek sien soveel mense wat met hierdie totale haat saamleef elke dag en soos die monnike in die Middeleeue dink dat dit goed is om hulleself elke dag te kasty met die pyn uit die verlede.  So ontmoet mense nuwe lewensmaats, maar herhaal die prosesse van die verlede elke dag, amper asof hulle hulleself nie ‘n wonderlike lewe toewens nie en glo dat hulle gelukkig “mag” wees nie.

 

 

3.  Gun jouself ‘n nuwe blik verf:

 

 

Ek wonder hoeveel van ons besef die wonder van vandag en van die lewe van elke dag?  Ons is soms so vasgevang in ou patrone dat ons totaal vergeet van die wonder wat elke dag om ons gebeur.  Ons is so besig om ander te verwyt en onsself te pynig dat ons totaal vergeet van die wonder om my vandag.  Ek weet dat wanneer jy by sielkundiges sit in sessies jy oor en oor die verlede moet herroep om dit te revalueer.  Dit beteken nie dat jy dit oor en oor moet herhaal nie, die doelwit daarvan is vir jou om die verfblik te erken vir wat dit is en te her-definieer, sodat jy kan vergewe en kan aanbeweeg.

 

 

Gun jouself die lewe deur vergiffenis en deur te laat vaar wat jy niks aan kan verander nie.

 

 

4.  Kom oor jouself:

 

 

Ons leer uit die Bybel dat jy nou naaste moet liefhê soos jouself, maar ek voel dat ons in ‘n wêreld leef waar die skaal soveel swaai na die individu, dat ons dink dat ons die sentrum van die heelal is en dat alles en almal na ons pype moet dans.  Die lewe kan nooit so werk nie, want elke klippie wat in die water val maak sy eie kringetjie om die middelpunt, maar tegelykertyd val daar miljoene klippies elke dag wie se kringetjies mekaar beïnvloed.  Alhoewel jou lewe en kringetjie vir jou die heel belangrikste is, moet jy verstaan dat dit nie net JOU dammetjie is nie.  Jy is deel van ‘n groter geheel. 

 

 

Mike kan spring soos hy wil, maar as hy nie wakker skrik nie, gaan hy sy werk verloor.  Hy is dalk die eerste paar dae belangriker en beter gewees as sy medewerkers, maar dit gaan oor vandag en nou.  Ons kan nie verwag dat die lewe my anders moet hanteer omdat ek dink dat ek spesiaal is nie.  Elkeen is spesiaal, maar niemand is meer spesiaal as al die ander mense wat God geskep het nie.

 

 

Dit help ons baie met vergiffenis, as ons besef dat mense om ons dalk dinge doen of gedoen het omdat hulle op daardie oomblik gedink het dat dit die regte ding is.  Die Four Agreements leer ons dat ons dinge nie so persoonlik moet opneem nie en in beginsel leer ons daaruit juis dat ons nie moet dink dat almal om ons ‘n komplot teen ons het nie.  Mense leef hulle lewens, jy ook en ons maak keuses wat ander mense seermaak of gesond maak, nie altyd met die intensie om JOU te kruisig nie.

 

 

“Here, gee my die krag om te verander wat ek kan en die besef wat ek nie kan nie en die insig om die verskil te ken”