Die donkie in ons

Die afsterwe van Al Debbo, het my laat dink aan die liedjie: "Die donkie is n wonderlike ding".

Een van die spreekwoorde oor n donkie is dat alhoewel n donkie stuurs en soms dom voorkom, n donkie sy kop net een keer stamp.

Ek kyk na my lewe en die lewe van almal om my en sien hoe ons patrone, wat ons soveel keer al gesien het nie werk nie, herhaal, en dan verbaas is as die uitkoms dieselfde is.

In ons doen en late skep ons patrone van optrede. Ons reageer op impulse met dieselfde aksies. Einstein het gese dat die toppunt van "stupidity" juis dit is. So moet ons dus ooreenstem dat ons nie veel beter is as donkies nie, en elke keer ons koppe stamp.

As jy nou mense obserweer, en jy gee hulle raad, wys mense hulle "intellektuele gestremdheid" verder deur verskonings te maak. "Ek kan nie my persoonlikheid verander nie", is een van die verskonings.

Met hierdie optrede gaan jy in jou lewe geen vordering maak nie. Die rede hiervoor is wat die denker Osho so mooi opsom: "If you rationalize the bad things in life, you accept it to be fine, and thereby it will surely happen to you again".

Watter deel van jou is persoonlikheid, aksie of reaksie op impulse? Daar is niks in jou lewe wat jy nie kan verander nie. Die laaste maatskappy wat ossewaens gemaak het, het die stanpunt gehuldig dat hulle vir geslagte al dit doen, en dat mense altyd ossewaens gaan wil koop, want dit is in ons bloed.

Ek weet nie wie dit gese het nie, maar n ander aanhaling is: "in times of change, the stupbourn will find themselves beautifully equipped for a world that no longer exist".

Veral ook in Suid-Afrika vind ons dit dat daar aan soveel kante mense is wat vasval by soveel vaste ou idees, en nie oop is vir die nuwe denke van die konteks om hulle nie. So marginaliseer hulle hulleself en word uitgewerk. Die enigste mense wat hulle volg is die wat net so blind is vir die veranderinge om hulle en ook nie kan aanpas nie.

In die wereld van die individu waarin ons ons bevind, sien ons dit al meer. Niemand is groter as die wereld of die mens langs hom of haar nie. Miskien is dit die rede vir die mislukking van soveel verhoudings, waar mense net eenvoudig nie wil verander nie.

Die Bybel stel dit duidelik dat jy jou naaste moet liefhe soos jouself. Dit kan nie net oor jou gaan nie, en ook nie net oor ander nie, maar in balans.

As jy dus wil funksioneer en suksesse wil maak van die lewe om jou, wees gefokus op wat werk nou en wat nie werk nie.

As iets nie werk nie, hou op om alles en almal en die konteks te blammeer en te wag totdat die omstandighede dalk eendag gaan aanpas by wie jy is, of te soek na iemand wat by jou denke inpas. Dalk le die antwoord daarin dat jy jou aksies en optrede wat jy weet nie werk nie moet uitdaag, vermy en moet verander om 'n gelukkiger mens te wees en te word.

Hou op om verskonings te maak vir jou onsuksesvolheid, verander dit. Dink jy Thomas Edison het met die eerste probeerslag die gloeilamp ontwikkel. Ek dink dit het ure se frustrasies geneem en baie eksperimente.

So, dink ek, al jy jou lewe wil "invent" en werklik gelukkig wil wees, moet jy bereid wees om met deursettingsvermoe en "trial and error" te probeer, totdat dit werk. Dit is beter as om dieselde eerste nie-werkende prototipe oor en oor te bou, en dan in ongeloof toe te kyk as dit nie werk nie.

Die lewe en geluk is n reis waarin jy baie ompaaie moet loop om by tydelike bestemmings uit te kom.

Verander die uitkoms van jou lewe, en wees bereid om jou lewe te omvorm deur op te let, te fokus en oop te wees tot die veranderings wat nodig is vir 'n ander uitkoms!