Wednesday, April 23, 2014

Buig voor God

Ek lees vanoggend n stuk uit die Bybel wat my weer laat dink oor die manier hoe ons as mense, as ek so mag se, oor God dink.

Die stuk handel oor nederigheid en aanbidding voor God. Soms wonder ek of al ons new age praatjies en denke oor God nie dalk ons ondergang in die lewe is nie. Ons dink mos deesdae dat ons die middelpunt van die lewe is, en ons verantwoordelik is vir ons eie toekoms. Maandag ry ek verby n kerktoring en herinner myself aan die oorsprong daarvan en om die hoogste gebou in die dorp te wees. Vandag sien ons n wereld wat inmekaar tuimel in verhoudings en die val van die groot kapitalistiese stelsels en banke. Daardie ouens wat sulke torings bou wat groter is as enige kerk in die dorp.

Ek wil nie nou die kerk verdedig nie, maar eerder dit as metafoor gebruik vir ons lewens en spiritualeit. Dalk het ons so evolved geraak dat ons met God omgaan as net nog n objek wat ons wetenskaplik en logies mee moet werk. Wat het geword van respek vir God as die Gans Andere, waarvan geen beeld of afbeelding nie gemaak Kan word nie, niks te doen met Mag maak nie.

Dr Johan Heyns het een keer gese: "God Is nie, want as ek Is aan Hom koppel, dan is hy nie meer God nie". Soms voel dit asof ons so totaal wegbeweeg het van diens aan God en oorgawe aan Sy plan vir ons lewe, en hom in bytstukkies probeer breek wat ons bedien. Ons het ons leeens begin leef soos ander mense van ons verwag.

Uit my eie ondervinding oor die laaste paar jaar het ek begin sien dat mense se sukses na hulle koppe gaan en hulle respek vir ander bepaal word deur die manier hoe hulle na hulle en ander se beursies kyk. Baie mense dink ek het n probleem oor die manier waarop ek na geld kyk, beslis nie, inteendeel respekteer ek elke sent in my sak. Wat ek wel agterkom is dat mense se oordeel oor wanneer jy niks het nie, enorm is. Dit het ons eerste punt van oordeel geraak as dit by mense kom. Ons gebruik geld as barometer van sukses. Een ding is waar uit my lewe, my manier van leef toe ek geld gehad het, het veel te wense oorgelaat. Ja, ek was goed vir mense, mense ingeneem in my huis, geld weggegee, ander kinders se skoolgelde betaal ens. Maar wie was ek voor die Here gewees? Wie was ek as mens in die oe van die Here? In die oe van mense was ek fantasties, maar in my eie oe maar effens beroerd. Meeste van die mense toe in my lewe is nou weg. Net n handvol wat my werklik lief het is oor, en dis ok vir my, want ek het geleer dat ek beter af is as mens waar ek nou is.

Nou dat ek niks het nie is ek spiritueel op so n fantastiese plek. Ek lag en laat niemand toe om my te judge nie, veral nie met valse maatbande nie. Want wanneer ek min is, is God baie in my lewe, maar toe ek baie was, was God min vir my.

Dit laat my so dink aan die verlore seun wat teruggaan met sy hoed in die hand en sy varkkos-asem na n plek van rus by sy Vader. Die les hoer gaan nie oor geld nie, maar oor prioriteite, dis waar wonderwerke plaasvind.

Vandag gaan ek terug na God met n blye hart in die wete dat ek al my bekommernis en al die oordeel en al die sukkel in Sy hand los en weet, Hy sal sorg.

Ek gooi al die oordeel van my af, want ons leef nie vir mense nie, ons leef vir God.

God is gans anders, punt, amen.

Sent from my iPhone

No comments:

Post a Comment